blog



η ομορφιά του κόσμου

E-mail Εκτύπωση PDF

Στο τρένο. Μπαίνει το πιο όμορφο κοριτσάκι του κόσμου. Φωτεινό, καθαρό πρόσωπο, το μαλλί σε περιποιημένη πλεξούδα. Το χαμόγελό του σκάει τρυφερά και αδυσώπητα φυσικά, σε κάνει να θες να βάλεις τα κλάματα. Του λείπουν δύο δόντια μπροστά, σημάδι υγείας, σημάδι παιδικότητας. Η ομορφιά του δεν χαλάει. Ούτε κι όταν απλώνει το χέρι για λίγα ψιλά, πάντα διακριτικά· με συστολή, με σιγουριά. Δεν επαιτεί, μόνο ομορφαίνει αυτούς που κοιτάζει. Πίσω έρχεται η αδερφή του, λίγο μεγαλύτερη, παίζει μια ήσυχη μελωδία στο ακορντεόν, αναταράζοντας μια αδυσώπητα φυσική μελαγχολία, κουρδισμένη σ'ένα καθημερινό μινόρε. Δεν παίζει τέλεια, παίζει με δυσκολία· σημάδι υγείας, σημάδι παιδικότητας. Η στιγμή είναι εκεί, υπάρχει. Η απόσταση ανάμεσα Αττική και Βικτώρια μεγαλώνει. Γίνεται τραγούδι, γίνεται χαμόγελο. Γίνεται ομορφιά του κόσμου.

Για λίγο, απογειώνομαι. Δεν υπερβάλλω. Το νιώθω πως αφαιρούμαι, αιωρούμαι, κλέβω εκατοστά, κλέβω χρόνο. Μουσική στην πόλη που μισεί τη μουσική, που την πνίγει όπως μπορεί. Βικτώρια. Ανοίγει η πόρτα και τα κορίτσια κινούν για να ομορφύνουν το επόμενο βαγόνι. Το θλιβερό ισοκράτημα του ανήλιαγου βίου γρήγορα επιστρέφει, στης κατήφειας το σκοπό. Είναι ένα άλλο μινόρε, το μινόρε της χρυσής αυγής. Σου'ρχεται με βία στο μυαλό όλη η ασχήμια της εβδομάδας, οι σκατόψυχοι λαϊκοί τραγουδιστές, οι ξασμένες θεούσες τραγουδιάρες της επαγγελματικής ορθοδοξίας, οι ανήθικες τηλεπερσόνες που κρώζουν μίσος μέσα από τα κουφάρια τους, οι κωμικοτραγικοί καμποτίνοι της δημοσιολαγνικής συνάφειας, οι ξεπεσμένοι ανέστιοι σαββόπουλοι που δεν έχουν πλέον μελωδίες, παρά μόνο λύσεις και προτάσεις· προτάσεις για έναν καλύτερο κόσμο όπου οι ξένοι θα δουλεύουν για σένα, όπου οι ξένοι θα'ναι πάντα ξένοι, η γυάρος θα'ναι πάντα γυάρος, φίλος δεν θα υπάρχει, μόνο ξένος, θα είναι μόνο ξένοι, θα είναι ξερονήσια, θα είναι χωρίς ζωή. Ξενονήσια· χωρίς φίλους.

Σου'ρχεται με βία στο μυαλό η σκοτεινιά των ημερών, των ημερών που ξημέρωσαν άγριες νύχτες, μαχαιρώματα στον διπλανό, ανήλιαγες πράξεις, ανήλιαγα μυαλά, οι ιππότες του ζόφου, οι ιερολοχίτες του ψεύδους, τα χρύσαυγα κατακάθια της μηδέν παραγωγής, του caps lock πνεύματος και της ανορθόγραφης μαγκιάς, όλη η ασχήμια που έχει κατακαθίσει στη μέρα σου και στην τρώει λίγο λίγο, σε τρώει λίγο λίγο, σου λέει να είναι μαύρη η μέρα σου και σου σφυρίζει στης κατήφειας το σκοπό, σου λέει καρκίνος, σου λέει δεν υπάρχει ομορφιά του κόσμου, δεν υπάρχει κοριτσάκι, δεν υπάρχει ακορντεόν, δεν υπάρχει μουσική, είναι αλλοδαπό, είναι λαθραίο, είναι θύμα, είναι πρόβλημα, είναι θέμα, είναι να γυρίσεις από την άλλη και να κοιτάξεις τη δουλειά σου, να μην διαλυθείς από τη μελωδία του, να μην κολλήσεις το χαμόγελό του για ήλιο στο μέτωπό σου, εκεί που πλέον έχουν φυτρώσει δόντια.

Μόνο αγάπη ρε μουνιά. Μόνο αγάπη. Κι ένα κονσερβοκούτι για τον καθένα σας φυλαγμένο, για όταν θα έρθει η ώρα. Για όταν θα ξεκουρδιστεί ολότελα το καθημερινό μινόρε. Για όταν δεν θα μου φτάνει η ομορφιά για να εξηγήσω τον κόσμο· για όταν δεν θα μου φτάνει η ομορφιά που του δίνει σχήμα. Για όταν δεν θα είναι αρκετό ένα ακορντεόν να ξεπλένει τη γλίτσα σας.

Για όταν θα καταφέρετε να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου.

13 σχόλια μέχρι τώρα

Feed
  1. λατρευτο κειμενο,το αγαπησα.
  2. yperoxo keimeno, latreuto! to agapisa
  3. Πολύ όμορφο για μια πόλη που είναι σαν στόμα με χαλασμένα δόντια...
  4. τα ειπε ολα,κινηματογραφικη ταινια,η αιωνια μοιρα του κοσμου,μεσα απο το χαμογελο των παιδιων,αναμεσα Αττικη κ Βικτωρια,τοσο κοντα κ μακρυα μαζι...!
  5. Ποτε μου δεν καταλαβα γιατι ενα ωραιο κειμενο, σκεψεις,αποψεις ή οτιδηποτε αλλο πρεπει να διανθιζεται με αστοχη λεξη!!!!??να την πω?
    Καθολου σεμνοτυφη δεν ειμαι,αλλα γιατι πρεπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να περιεχει εστω και μια λεξη η οποια και στο φιναλε αν την παρεις κυριολεκτικα εχει το νοημα των γεννητικων οργανων της γυναικας!!!!!!!!
    Δεν ξερω τι να πω !!!!!!!!!!
    Βαρεθηκα να διαβαζω για μουνια πουτσους βυζια και κολους!!!!σε ενα κειμενο να πεταγονται ετσι!!!
    Μαγκια?αφελεια?οπως και να χει στο συγκεκριμενο κειμενο με την συγκεκριμενη λεξη μου ρθε και μενα στο μυαλο "Σου'ρχεται με βία στο μυαλό όλη η ασχήμια της εβδομάδας, οι σκατόψυχοι λαϊκοί τραγουδιστές, οι ξασμένες θεούσες τραγουδιάρες της επαγγελματικής ορθοδοξίας, οι ανήθικες τηλεπερσόνες που κρώζουν μίσος μέσα από τα κουφάρια τους, οι κωμικοτραγικοί καμποτίνοι της δημοσιολαγνικής κλπ κλπ κλπ κλπ
  6. "και στο φιναλε αν την παρεις κυριολεκτικα"...

    μέχρι το φινάλε, μπορείς να δεις και άλλες αναγνώσεις της ίδιας λέξης. εκτός αν αξιωθεί κανείς να διαβάζει κυριολεκτικά ακόμα και τη φράση "στο μέτωπο που έχουν φυτρώσει δόντια".

    επίσης. "οπωσδήποτε", δεν πρέπει τίποτα. δεν γνωρίζω αν υπάρχει τέτοιος κανόνας, ούτε καν αν εσύ συναντάς τέτοια στατιστική ακρίβεια στα κείμενα που κατά τ'άλλα σε γοητεύουν. πέρα απ'όλα αυτά όμως, υπάρχει και μια αλήθεια που λέει ότι η εποχή δεν είναι αποφορτισμένη από τον κώδικα της, η εποχή δεν ωραιοποιεί τη γλώσσα της, οι άνθρωποι υποκείμενά της δεν εξιδανικεύουν την ομορφιά, αλλά είναι πρώτα πρώτα σε θέση να την εμπλέκουν -ακόμα και υπονομευτικά- σε παιχνιδίσματα σχετικά με τα τα σημαίνοντα και τα σημαινόμενα. είναι περιττό να πω -και κανάς βιτγκενστάιν θα μας μάλωνε γι'αυτό- ότι το σύνθημα "αγάπη ρε μουνιά" που έχει τοιχογραφηθεί σε πολλά σημεία της επικράτειας, μεταφέρει ήδη κάτι το αλληλοακυρωτικό -και παιχνιδιάρικα- υπονομευτικό, παλεύοντας όμως να φωτίσει την τρυφερότητά του πάνω από τη βωμολοχία που χρησιμοποιεί ως κώδικα. αν αυτά σου φαίνονται ψιλά γράμματα, τότε μπορούμε να επιμείνουμε στην ανάγνωση που θέλει τη λέξη "μουνί" να σημαίνει -και μόνο- μουνί, στην κουβέντα που θέλει τη λέξη "μουνί" να περιγράφει χυδαιότητα και που φυσικά όταν θα γράφω "ένα κονσερβοκούτι για τον καθένα σας", αυτό να γίνεται τεκμήριο απειλής σε ένα δικαστήριο που κάποιος εύθικτος θα με εγκαλέσει.

    τελικά, ναι είσαι σεμνότυφη. όχι με τις λέξεις, αλλά με τις αλήθειες που κουβαλάνε τα σημεία στίξης της εποχής.
  7. [img][/img]
  8. Τι κείμενο έγραψες φίλε!
    [Όσο για το σύνθημα, η παιχνιδιάρα διπολικότητά του το κάνει πανέμορφο στα μάτια μου. Αυτό και το "Το μουνί μου είναι πιο καυτό από τις μολότωφ σας" που είχα δει παλιότερα. Όχι από εφηβική έφεση στα γαργαλιστικά και ψευτοανατρεπτικά. Αλλά από την ουσία του σπασίματος του γνωστού κώδικα.
    Τελευταία αναβάλω μόνιμα κάποιο ποστ που θα μιλά για την πιο ταμπού λέξη της ελληνικής γλώσσας: το μουνί. Το ότι θεωρείται τόσο σοκαριστικό, σχεδόν ανείπωτο, είναι για μένα το κατεξοχήν σοκαριστικό φαινόμενο.]
  9. ...ένα κείμενο βγαλμένο από μετατροπίες και αντιχρονισμούς, από κάτι ωμό και κάτι καλοψημένο, από Αγάπη. Ένα κείμενο ουρλιαχτό και μια λαχτάρα.

    Καλή ανατόλή!
  10. Τελευταία αναβάλω μόνιμα κάποιο ποστ που θα μιλά για την πιο ταμπού λέξη της ελληνικής γλώσσας: το μουνί.

    στη μούνα μας.
  11. καλώς τα. νιώθω περήφανος πλέον που τα διάσημα τρολ άρχισαν να με επισκέπονται.

    είδες τι βρίσκει κανείς ψάχνοντας στα σχολιανά άλλων μπλογκ; είδες πόσο χρόνο έχουν οι άθρωποι;
  12. πιστευω οτι οι ανθρωποι οχι μονο χανουν το χρονο τους αλλα οτι πολυ κοιταζουν το δεντρο και χανουν αλλα οταν θα συνειδητοποιην αυτο που πραγματικα συμβαινει και αρχησουν να ξαχνουν το δασος ειναι δυσκολα και ισως αργα.. δυστυχως.. που θα εχει παει η ομορφια και θα ειναι η ασχημια...?

Add Comment


     

    περασμένα

    Powered by mod LCA