blog



head in the clouds

E-mail Εκτύπωση PDF

holding hands over loved ones graves


καθίστε εσείς να τσακώνεστε για τις εκλογές, να συμψηφίζετε μικροζημιές και μικροκέρδη, να αναζητείτε ενότητες εκτός σας, να ορίζετε λαό στα χαρτιά. έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που το χέρι τους δεν το κρατήσαμε όσο θελήσαμε. έχουμε ανθρώπους που μας φεύγουν, που το χέρι τους δεν το κρατήσαμε όσο γινότανε.

που μας φεύγουν: που φεύγουν από μας και που μας τρέπουν σε φυγή. διττές όλες οι σημασίες, δύο και τα άκρα μιας φυγής. από κάπου φεύγουμε, κάπου αλλού πάμε. κάτι αφήνουμε πίσω, κάτι θα βρούμε στην αρχή του. από κάποιους λείπουμε, κάπου αλλού μας περιμένουν. κάπου θα στρώνεται πάντα ένα τραπέζι για να κάτσουμε. σαν πρόσφυγες προσφεύγουμε στο μέλλον μας.

έχουμε ανθρώπους να κοιταχτούμε, κι εμείς κοιτάμε στις οθόνες.

να κοιταχτούμε: να δούμε ο ένας τον άλλον και να δούμε τον έναν στον άλλον. να προσφεύγουμε στα εύκολα καμιά φορά, σε όσα ήδη έχουμε, σε όσα ξέρουμε, σε όσα μας ξέρουν· στα επώδυνα, στα ματωμένα, στους πιο ήσυχους θορύβους. στη σιωπή μιας καλημέρας, στα πιο γενναία φιλιά, σε ό,τι έχει το τραπέζι πάνω.

με τρία δάχτυλα κρατιέται ο κόσμος. από το χέρι ο ένας τον άλλον, και κανένας κόσμος δεν χάνεται έτσι. από το χέρι ο ένας τον άλλον λοιπόν, κι από το χέρι ο καθένας τον έναν.

και να ξέρει αυτός ότι ακούμε το ίδιο τραγούδι.


0 σχόλια μέχρι τώρα

Add Comment


     

    "...Σαν πρόκες πρέπει

    να καρφώνονται οι λέξεις

    Να μην τις παίρνει ο άνεμος..."


    περασμένα

    Powered by mod LCA